مِنْ عَبْدِ اللهِ عَلِيٍّ أَمِيرِالْمُؤْمِنِينَ إِلَی مُعَاوِيَةَ بْنِ أَبِي سُفْيَانَ:
أَمَّا بَعْدُ، فَقَدْ عَلِمْتَ إِعْذَارِيفِيكُمْ، وَإِعْرَاضِي عَنْكُمْ، حَتَّی كَانَ مَا لاَ بُدَّ مِنْهُ وَلاَ دَفْعَ لَهُ، وَالْحَدِيثُ طَوِيلٌ، وَالْكَلاَمُ كَثِرٌ، وَقَدْ أَدْبَرَ مَا أَدْبَرَ، وَأَقْبَلَ مَا أَقْبَلَ، فَبَايِعْ مَنْ قِبَلَكَ وَأَقْبِلْ إِلَيَّ فِي وَفْدٍمِنْ أَصْحَابِكَ، وَالسَّلاَمُ
ترجمه
از نامه های امام عليه السلام كه در آغاز بيعت به«معاويه»نوشته.
اين نامه را«واقدی»در كتاب«الجمل»آورده است. [1]
از بنده خدا امير مؤمنان به«معاويه»فرزند«ابو سفيان»:
اما بعد!از اتمام حجتم درباره شما و اعراضم از شما به خوبی آگاهی داری.تا آنچه شدنی بود واقع شد و چارهای جز اين نبود.اين داستان سردراز دارد،و سخن فراوان است.گذشته گذشت و آينده روی آورده است.
(سخن درباره اينها را فعلا بگذار)اكنون تو ماموری از تمام كسانی كه در آنجا هستند يعتبگيری و با گروهی از يارانت بسوی من بشتاب.و السلام
توضيحات
[1]مرحوم شريف رضی اين نامه را از كتاب الجمل واقدی ذكر كرده است و ما درجلد اول ص 14 نوشتيم:واقدی يكی از كسانی است كه خطبههای امام را جمع-آوری نموده و متوفای سال207 هجری است.توضيح بيشتر در باره اين شخص را میتوانيد در جلد اول مصادر نهج البلاغه ص57 مطالعه فرمائيد.