مسئول محتوایی 2
مقدمه :
دشمن ، در رسانه هاى نوشتارى اين سرزمين نفوذ كرده و سخت به تكاپو افتاده ، تا شكستى را كه در بهمن 57 و آوردگاههاى گوناگون از يلان ولايت مدار خورده ، جبران كند.
آياحكومت دراسلام انتصابى است؟
در نظام هاى اجتماعى جهان تعيين رئيس هيئت حاكمه بيكى ازطرق :انتصاب ،انتخاب ،وراثت، انقلاب، كودتا،پيشنهاد، است البته اگر بيشتر دقت شود مىبينيد كه دو يا سه تا از اينها ملاك تعيين يك نظاماند. مثلا پيشنهاد كهعبارت از كانديداتورى است، و انقلاب كه عبارت است از تجلى، اراده جامعه كه حق تعيين حاكم رادارد و مسئولسرنوشت خويش است، رژيمى، يا فرد يا افرادى را كه تجليگاه اراده اقليت است، با اعمال زور كنار مىگذارد، و خودزمام امور را بدست مىگيرد، برگشت به انتخاب همراه باخشونت دارد.
لزوم تشكيل حكومت
در اهميت حكومت و نقش آن در زندگى بشر، اكثر فلاسفه جهان و دانشمندان علم الاجتماع معتقدند كه تشكيلحكومت و دولت يك امر ضرورى است، و انسان بطور لزوم آنرا درك ميكند.
ارسطو ميگويد: دولت از مقتضيات طبع بشرى است زيرا انسان بالطبع موجود اجتماعى است و كسى كه قائل بهعدم لزوم دولت است روابط طبيعى را ويران ميكند و خود يا انسانى و حشى است، يا از حقيقت انسانيت خبر ندارد.
فصل ششم ؛ بررسى مسائل مطرح شده پيرامون ولايت فقيه
1. فقاهت شرط اوّل ولايت
فقاهت، اولين شرط احراز مقام ولايت در حكومت اسلامى است، زيرا چنانكه گذشت اصل اوّلى در اسلام حرمت ولايت احدى بر ديگرى مىباشد، مگر شخصى كه با دليل از اين اصل خارج شده باشد كه او همان فقيه عادل است.
فصل پنجم سابقه تاريخى ولايت فقيه
ارتكاز لزوم ولايت در مسلمين
سابقه تاريخى ولايت و زعامت فقيه، روشن مىكند كه ولايت فقيه به طور واقعيتى ارتكازى، از زمان تأسيس نظام اجتهادى، در سراسر فقه ملموس است. اگرچه به طور جداگانه، فصل خاصّى را براى آن، در فقه بازنكردهاند، ولى در غالب ابوابى كه به نحوى با نظام مديريت اجتماعى اسلام و مسائل حكومتى ارتباط پيدا مىكند و يا حكمى كه در ارتباط با افراد و اشخاص نيست و كسى به طور شخصى، حقّ دخالت در آن را ندارد، مستقيما، فتوا به «رجوع به حاكم» داده اند.
فصل چهارم؛ ضرورت تشكيل حكومت دينى
لزوم حكومت در دين
اسلام نظام قانونى و تشريعى خود را كاملترين و مترقىترين نظام قانونى جهان مىداند، آن چنانكه به طور مطلق غير خود را باطل ديده و قرآن كريم با كمال صراحت مىفرمايد: «امروز دين شما را به حد كمال رسانيدم و بر شما نعمتم را تمام كردم و اسلام را برايتان برگزيدم». «1» و نيز با كمال اطمينان مىفرمايد:
