إلی أهل مصر، لما ولّی عليهم الاَشتر رحمه الله
مِنْ عَبْدِ اللهِ عَلِيٍّ أَمِيرِالْمُؤْمِنينَ، إِلَی الْقَومِ الَّذِينَ غَضِبُوا لله حِينَ عُصِيَ فِي أَرْضِهِ، وَذُهِبَ بِحَقِّهِ، فَضَرَبَ الْجَوْرُسُرَادِقَهُعَلَی الْبَرِّوَالْفَاجِرِ، وَالْمُقِيمِ وَالظَّاعِنِ فَلاَ مَعْرُوفٌ يُسْتَرَاحُ إِلَيْهِ وَلاَ مُنْكَرٌ يُتَنَاهَی عَنْهُ.
أَمَّا بَعْدُ، فَقَدْ بَعَثْتُ إِلَيْكُمْ عَبْداً مِنْ عِبَادِاللهِ عَزَّوَجَلَّ، لاَيَنَامُ أَيَّامَ الخَوْفِ، وَلاَ يَنْكُلُ عَنِالاََْعْدَاءِ سَاعَاتِ الرَّوْعِ أَشَدَّ عَلَی الْفُجَّارِ مِنْ حَرَيقِ النَّارِ، وَهُوَ مَالِكُ بْنُ الْحَارِثِ أَخُو مَذْحِجٍ فَاسْمَعُوا لَهُأَطِيعُوا أَمْرَهُ فِيَما طَابَقَ الْحَقَّ، فَإِنَّهُ سَيْفٌ مِنْ سُيُوفِ اللهِ، لاَ كَلِيلُالظُّبَةِ وَلاَ نَابِيالضَّرِيبَةِ فَإِنْ أَمَرَكُمْ أَنْ تَنْفِرُوا فانْفِرُوا، وَإِنْ أَمَرَكُمْ أَنْ تُقيِمُوا فَأَقِيمُوا، فَإِنَّهُ لاَ يُقْدِمُ وَلاَ يُحْجِمُ، وَلاَ يُؤَخِّرُ وَلاَ يُقَدِّمُ إِلاَّ عَنْ أَمْرِي، وَقَدْ آثَرْتُكُمْ بِهِعَلَی نَفْسِي لِنَصِيحَتِهِ لَكُمْ، وَشِدَّةِ شَكِيمَتِهِعَلَی عَدُوِّكُمْ
ترجمه
از نامه های امام عليه السلام به ملت«مصر»آنگاه كه«مالك اشتر»را زمامدار آنها ساخت. [1]
از بنده خدا«علی امير مؤمنان»به سوی مردمی كه خشم و نفرتشان برای خاطر خدا و بخاطر اين بود كه گروهی از فرمانش سر برتافتند و بر روی زمين معصيت او میشد، حق او از بين رفته بود،در آن هنگام كه جور و ستم خيمه و سرا پرده خود را بر نيك و بد،بر كسانيكه حاضر و مسافربودند، بر سر همگان افراشته بود، در آن هنگام كه نه معروف و نيكی وجود داشت كه انسان در كنار آن احساس آرامش كند، و نه از منكر و زشتی اجتناب ميشد.
اما بعد!يكی از بندگان خداوند را بسوی شما فرستادم كه به هنگام خوف(مردم از جنگ) خواب به چشم راه نميدهد، در ساعات ترس و وحشت،از دشمن هراس نخواهد داشت و سبت ببدكاران از شعله آتش سوزنده تر است او«مالك بن حارث»از قبيله(مذحج)است سخنش را بشنويد و فرمانش را درآنجا كه مطابق حق است اطاعت كنيد چرا كه او شمشيری است از شمشيرهای خداكه نه تيزيش بكندی ميگرايد و نه ضربتش بی اثر ميگردد.اگر او فرمان بسيج و حركت داد حركت كنيد و اگر دستور توقف داد توقف نمائيد كه او هيچ اقدام،هجوم، عقب نشينی و پيشروی جز بفرمان من نمیكند،من شما را بر خودم مقدم داشتم كه او را به فرمانداريتان فرستادم،او نسبت به شما ناصح و خيرخواه است ونسبت به دشمنانتان سختگير!
توضيحات
[1]اين نامه را طبری در كتاب تاريخ خود،ج6 ص 3394 طبع ليدن در حوادث سنه 38 نقل كرده.
مرحوم شيخ مفيد در كتاب اختصاص ص 80 و در امالی ص 45 آورده.
(مصادر نهج البلاغه ج3 ص336)
و در كتاب الغارات ج اول ص266 آمده كه بعد از شهادت مالك اشتر غلاماو گفته اين نامه درباره مالك است كه علی(ع)بمردم مصر نوشته بود البته آنچه در اين نامه است كه صاحب الغارات نقل كرده با آنچه سيد رضی آورده در الفاظ با هم تفاوت دارند.
